Kategori : / MEKTEP (Talebe Yazıları) | Okunma Sayısı: 2920 |
Her çocuk bir başka güzeldir annesinin gözünde; her anne bir başka melektir çocuklarının gözünde... Bir anneye sorsalar “Dünyanın en güzel, en başarılı, en sevimli çocuğu kim?” diye, “Benim çocuğum!” der. İşte böyle bir sevgidir çocuk sevgisi. Bir çocuk gece yatarken etrafına bakınır, bakınır; canı sıkılır, uyuyamaz. İşte o zaman başlar her şey. Gökte gördüğü parlak ay'ı annesine benzetir. Aslında çocuk her güzel şeyi annesine benzetir. Açıkcası onun güzelliğini ona ekler, o bir melektir çünkü...
Her anne bir melektir; tertemiz, saf, masum, nazik, müşfik... Her anne ayrı bir masumiyet taşır çocuğunun gözünde. Hasta olduğunda ateşler içinde yatarken ateşini annesi düşürür. Bunaldığında, bir sıkıntısı olduğunda annesine bağırır, annesi ise sadece temiz ve saf, iyi niyet dolu kalbiyle hafifçe, nazikçe ta içinden gülümser.
Bizi korurken annemiz, önce anlamayız; kızarız ona, bağırır, çağırırız. Onun koruması, özgürlüğümüzün daraltılması gibi gelir bize. Bir anlık öfke içinde ne dediğimizi, ne düşündüğümüzü bilmeyiz. Ama annelerimiz bilir. O zaman hiç düşünmeyiz biz dünyaya nasıl geldik, niçin geldik, ama sonra anlarız. O bizi dünyaya getirdiği gibi kendini bize feda eden kutsal varlıktır.
Bu sevgiyi en çok ne zaman hissederiz bilir misiniz? Gece hafakanlarla uyandığımızda... Gece korkular içinde, terler içinde yatağımızdan fırladığımızda ilk ihtiyacımız olan şey sıcak, müşfik bir ilgidir ve daha sonra bir bardak su... “Anne, anne, anne!” diye bağırırız ve her zaman olduğu gibi o gelir elinde bir bardak su ile.
İşte o zaman anlarız değerini. Her anne bir melektir. Anneler çocuklarının gözünde hep en güzel, en iyi; en, en, endir.
Yazar: Meryem Enalanlı |
27-05-10 |
||
E mail: Mail Adresi Yok | Tweet | ||