Kategori : EDEBİYAT / UNUTULMAYANLAR | Okunma Sayısı: 2201 |
Bütün dostluklar söylenmelidir
Türkiye’deki yanlışlık, tenkit fikrinden başlıyor.
Yanlışlık dost olmamak, fikre dost olmamak...
insana dost olmak, fikre dost olmak, coğrafyaya dost olmak, tarihe dost olmak, kendi vücuduna dost olmak, komşuya dost olmak gibi kademe kademe, ama entegre, bir bütün içinde bütün dostluklar söylenmeye mecburdur.
Bütün dostluklar söylenmelidir.
Ama fikre dost olmak, İslam’da tenkidi mümkün kılmıyor.
Tenkit İslam’da yok. İslam, Mübelliğ-i Hakîkî’ye imtisâlen, ki Mübelliğ-i Hakîkî’ye Peygamberlerin peygamberi, Peygamberlerin imamı olan, Levlâke sırrının Mazharı olan Zat-ı Akdes’tir...tenkit yok, ama O’nun tebliği var.
İslam onun için tenkit üzere değildir, İslam tebliğ üzeredir.
Biz şimdiye kadar...bizim son zamanlarda çektiğimiz, tenkit ile vakit geçirmiş olmamızdandır…
Meseleyi bir disiplin üzere, meseleyi bir nizam üzere ortaya koymuş olmamanın hicabıdır bu.
Meseleyi bu şekilde vaz etseydik...tenkitle vakit geçireceğimiz yerde, tebliğ vazifesini yüklenseydik, o zaman dünya, ki, yaşama sevincini yitirmememiz gerekir…
(...)
Batı adamınındır bunalım. Fikre dostluk, nasıl fikre dostluk tebliğ ile başlıyorsa... Mü’min kişi, yerinmenin ve sevinmenin ötesindedir. Mü’min kişi yerinmez ve sevinmez, çünkü gerçekçidir.
Yazar: Haberkültür |
21-03-10 |
||
E mail: Haberkültür.net | Tweet | ||