Kategori : ŞÂİRLER ve ŞİİRLER / OSMAN BÜLENT MANAV | Okunma Sayısı: 3991 |
Günâhın çağıran kuyularına
Düşüp de kurtulmak? Ne kadar mümkün?
Bir vicdan azâbı yükleyip câna
Kabre kadar başı eğik yürürsün…
Kaldırsan başını, gün ışığında
Görünür sanırsın alnındaki suç.
Bilirsin, faydasız, bunca günâha
Yüz bin rekat namaz, dört mevsim oruç.
Kulağında sıcak, derinden bir ses:
“Tutma gözyaşını, bırak çağlasın!...
”Göğsünden boşalır bir ılık nefes
Ve sonra kapanıp, ağlar… ağlarsın…
Yarpız Kokulu Şiirler, İst. 1995, s. 42
Yazar: Osman Bülent Manav |
11-08-09 |
||
E mail: Mail Adresi Yok | Tweet | ||