ÂYET-İ KERÎME
Ey Peygamber! Dinlerine uymadıkça Yahudiler de Hrıstiyanlar da senden asla hoşnut olmayacaklardır.
Bakara, 120.
HADÎS-İ ŞERİF
Dünya tatlı ve caziptir. Allah sizi dünyada egemen kılacak ve nasıl davranacağınıza bakacaktır. Dünyadan ve kadınlardan sakının.
Müslim, Rikak, 99.
SÖZÜN ÖZÜ
Bir düşünce için ölümü göze almak, kendini feda ediş değil; hayatı anlamlandırmaktır.
İsmet Özel
Kategori : İKTİBAS / Muhtelif Mevzûlar, Yazarlar, Yazılar
Okunma Sayısı: 383
Yazar: Zuhal GEDİK
ANLADIM Kİ...

ANLADIM Kİ...İnsanın en yalnız halinin Allah'a en yakın an  olduğunu  öğrendiğimde anladım ki, yalnızlık kimsesizlik demek değilmiş,

Anladım ki, insan aslında hiç susmazmış. Kelimelerini seslendirmediği zamanlarda da kimse duymasa bile mütemadiyen  kalbinden   konuşmaya devam edermiş.

            Anladım ki, empati denilen şey gerçek değilmiş, çünkü  aynı şartlar altında yaşamadan kimse kimseyi tam olarak anlayamazmış. İnsanı tam olarak yalnızca yaratanı anlayabilirmiş.

Anladım ki, ancak kuracak cümlelerimiz bittiğinde gelip  bulurmuş bizi ölüm.

            Anladım ki, her şeyi  bilmeye uğraşırken bazen bilmemek bilmekten hayırlı olabiliyormuş.

            Anladım ki, ruh yorulmadan beden yorulmazmış.

            Anladım ki, kişiye söylenen  güzel bir söz tartıda en hafif  paha da en ağır gelen şeymiş.

           Anladım ki, nefeslerimizi her an harcayıp dururken sürekli bir şeyleri biriktirmeye çalışmak boşa kürek çekmekten ibaretmiş.

            Anladım ki, teselli dediğimiz şey ruhumuzun dinlendiği bir gölgelikmiş.

            Anladım ki, şifa dediğimiz  doktor ve ilaç değil, tam da bir nasip işiymiş

            Anladım ki, bakmadan görenler ve duymadan işitenler var imiş, işitmeden duyanlar ve görmeden bakanlar bu kişilere belki de bir ömür rastlayamazlarmış.

             Anladım ki, insanın başına gelebilecek en güzel şey yumuşak kalpli olabilmekmiş.

            Anladım ki, çocuğu olmayanların bir yanı hep  çocuk kalıyormuş.

            Anladım ki, kader ağlarını örmeden kul hiçbir yolda bir arpa boyu bile ilerleyemiyormuş.

Anladım ki, birisini sevmek demek onu ruhen iyileştirmek demekmiş.

            Anladım ki, bu dünya yalnızlık, hüzün ve ayrılık dünyasıymış.

            Anladım ki, okumak da  yazmak da bir nevi sevdaymış, bu tutku kalem  elden  düşene  kadar gözler görmeyene kadar sürermiş.

           Anladım ki, insanlarla baş etmek yalnızlıkla baş etmekten daha kolaymış.

         Anladım ki, diyebilmek için en az iki yirmi yılı geçmek gerekiyormuş.

  Anladım ki, bazı insanlar sürekli, kendilerinin sahip  olduğu  fakat  karsısındakinin sahip olamadıklarını konuşarak,  başkalarının eksikliklerinden kendilerine mutluluk  devşirirlermiş. Bu mutlu olmanın en kötü yoluymuş.

       Anladım ki, insanın bu dünyanın bitimli olduğunu bilmesi bütün  acıların da er geç biteceğini bilmesi demekmiş. Sabır ancak bu bilginin ardından gelirmiş.

       Anladım ki, susmak hiç konuşmamak demek  değilmiş, bazan insan öyle bir susarmış ki saatlerce konuşsak da anlamayacaklarını sessizce anlatırmış. Kalbiyle duyanlar anlayabilirmiş, kulağıyla duyanlar ise haklı çıktım sanırlarmış.

      Anladım ki, eğer birisine muhtaçsan onun fikrine mecbur kalıyormuşsun.

      Anladım ki, kalabalıklara değil, insanın kalbine yapacağı yolculuklarda gece karanlığı ve tesbih hışırtısı kalbin mutmain olmasına yetermiş

       Anladım ki, insan kendinden kendine giden yolun sonuna varmadan başkasına giden yollara çıkmamalıymış.

       Anladım ki, her insan gönlündekini ifşa edemezmiş başkaları  anlayamaz diye.  Şiirle gönlünü açmak isteyenler ise, en baştan bu konudaki yalnızlığı kabul ederlermiş.

       Anladım ki, hiçbir zaman değiştiremeyeceklerin için üzülüp durmak kaderin gidişatında en ufak bir  değişikliğe sebep olmadığı gibi  yalnızca ruhunu yorup acıyı derinleştirmiş

       Anladım ki, kulağından giren şarkı dahil her şey, ağzından çıkan her kelime, okuduğun her cümle ve dahi aklından geçirdiğin her şey kanında ya zehir ya da şifa adıyla gezinip kalbine kadar girmekteymiş.

       Anladım ki, hayatta ukde kalan şeylerin oluşturduğu o derin boşluğu insan ancak gözyaşı ile doldurabilirmiş

      Anladım ki bazan ruh bedene bazan da beden ruha geç kalırmış bazan da insan insana. Ve geç kalınan her şey de kocaman bir boşluk oluştururmuş kalbin odalarında.

       Anladım ki, aynı mahallede olup  başka şehirlerde yaşayanlar, aynı şehirde olup başka ülkelerde yaşayanlar varmış. Dünyanın bir ucundaki insan kalbimin hemen ucunda olabilirmiş.

       Anladım ki, göz görmeyince gönül katlanırmış göz göremeyince de  hayat katlanılabilirmiş.

       Anladım ki, asıl zor olan anlamak değil, anlatabilmekmiş. Çünkü insanın anlayabilmesi için yüzlerce kapısı varmış hangisinden girileceğini bulmak göründüğü kadar kolay değilmiş.

        Anladım ki, mutluluk için yaratılmamış bu dünyada ısrarla mutluluğu bulmaya çalışmak mutsuzluğun sebebiymiş.          

       Anladmn ki, üzüntüsüz yaşamayı beceremeyenler hasta olarak yaşamaya mahkumlarmış.           

Anladım ki, kader kederi getirdiğinde kederinden kaderin sahibine çıkan bir yol bulabilenler ancak bu dünya meşakkatine katlanabilirmiş.

      Anladım ki, bu dünyadaki bahtiyarlık hiç kimseden bir şey beklemeden yaşamakmış.

     Anladım ki, insanın söyleyemedikleri kalbine ağırlık yaptığında, cümleler içinde dolup taştığında insan satırları mekan belleyip yaşamaya başlarmış.

     Anladım ki, bir şeyin varlığının acısı yokluğunun hasretinden daha zormuş.

     Anladım ki, insan dünyada henüz uyanmadığı bir rüyadayken hiçbir şey için ne çok sevinip ne de çok üzülmeliymiş. Çünkü nefesler bittiğinde bu alem için hepsi hayal olacakmış.

     Anladım ki, ölümden başka her derdin devası varmış yalnızca bazılarının ömrü devayı bulacak kadar uzun değilmiş.                        “

     Anladım ki, insanoğlunun bütün sıkıntıları bedeninin her gün değil her an ahiret alemine doğru yürürken gönlünün ve kalbinin dünyaya doğru yürümesi ve ruhunun kalbi ve bedeni arasında sıkışıp kalmasındanmış.  

Yazar: Zuhal GEDİK
22-09-23
E mail: zuhalgedik@dogrulus.com
Yazar Hakkında Bilgi ve Diğer Yazıları
 
 
Yorumlar: 14
Fatma aydemir
Anladim ki
Tarih : 16-10-23

EMEGINIZE SAGLIK ANLADIM KI EN GUZEL KELAMLAR ICIMIZDEKI SESSIZLIK MIŞ

 
Mehmet Ali
Yüreğine sağlık
Tarih : 15-10-23

Durup düşünmeme Dünya'nın hay huyundan biran olsun siyrilmama sebep olan bu güzel yazınız için en kalbi duygularla şükranlarımı sunuyorum.

 
Nazife çakıcı
Anladım ki
Tarih : 15-10-23

Anladım ki hayat denen curcuna'da insan en yakınındaki insanın ruh derinliğini fark edemiyormuş canım zuhal hanımcım ne güzel anlatmışsınız RABBİM sağlık versin yazılarınızı devamı gelsin emeğinize yüreğinize sağlık RABBİM daim güzellikler ihsan eylesin

 
Murat S.
Harika
Tarih : 06-10-23

Duygu yüklü bir yazı yazmışsınız. Ellerinize sağlık

 
Ali Kural
Anladım ki!!
Tarih : 29-09-23

Bence çok güzel olmuş. Eline emeğine sağlık Zuhal hanım. Okumaya değer bi yazı olmuş...

 
Taner KATİPOĞLU
ANLADIM Kİ...
Tarih : 28-09-23

Her insanın anlaması gereken olayları, duyguları bir başlık altına toplanmış ve son cümlenle gerçekten son noktayı koymuşsun. "Anladım ki, insanoğlunun bütün sıkıntıları bedeninin her gün değil her an ahiret alemine doğru yürürken gönlünün ve kalbinin dünyaya doğru yürümesi ve ruhunun kalbi ve bedeni arasında sıkışıp kalmasındanmış." Zühalciğim eline, kalemine, yüreğine sağlık.

 
Sema
Anladım ki
Tarih : 27-09-23

Yüreğine sağlık çok beğendim.Ne güzel anlatmışsın...

 
Ercan
Anladım ki.... Hayata Dair Herşey
Tarih : 27-09-23

O kadar güzel ki, okumaya başladığında sonunu görmek için heyecan duyuyor insan. İçinde ne varsa hepsi gerçek. İnsana dair herşey var. Ellerine yüreğine sağlık. 👍🧿🧿🧿

 
Aysel KURAL
ANLADIM Kİ...
Tarih : 25-09-23

Çok içtenlikle yazılmış çok güzel bir yazı olmuş kalemine sağlık Zuhal ablam.

 
Fatoş
Anladım ki…
Tarih : 24-09-23

“Anladım ki, aynı mahallede olup başka şehirlerde yaşayanlar, aynı şehirde olup başka ülkelerde yaşayanlar varmış. Dünyanın bir ucundaki insan kalbimin hemen ucunda olabilirmiş.” Aramızda dağlarca mesafe olsa da “kalbimin hemen ucundaki” canım Zuhal ablam ellerine, kalbine sağlık. Yazıların daim olsun…

 
Meltem
Anlamak
Tarih : 23-09-23

Anladım ki anlamak için göz' akıl yetmiyormuş eşsi bir kalbede sahip olmak gerekiyormuş.kalbinin derinliklerindeki güzellikleri görebilmek ne kadar güzel zuhal hanım tebrikler..

 
aksâdan
anlamak
Tarih : 22-09-23

her kelimesi ancak hissedilerek yazılabilecek satırlar.. bu satırlar yalnızca idrâki bu dünyanın ötesiyle buluşmuş bir yüreğin yazabileceği cümleler.. Yüreğinize sağlık..

 
Süeda
Teşekkürler...
Tarih : 22-09-23

Yüreğine sağlık yüreği güzel dostum... Rabbim yazılarını daim kılsın..

 
Havva yilmaz
Tefekkurden tezekkure bir yol var....
Tarih : 22-09-23

Yorum yazdım... gitti

 
ANLADIM Kİ...
Online Kişi: 21
Bu Gün: 114 || Bu Ay: 10.010 || Toplam Ziyaretçi: 2.222.753 || Toplam Tıklanma: 52.181.881