Kategori : ŞÂİRLER ve ŞİİRLER / Yavuz Bülent BÂKİLER | Okunma Sayısı: 4244 |
Bir ana gülümserken yorgun ve güzel,
Çırpınır yüreği bir sesle birden,
Orda, bir çocuk doğar dünyâmıza yeniden,
Burda ben...
Dal nasıl , yaprak nasıl, ekin nasıl büyürse,
Toprak nasıl uyanırsa bir incecik yağmurdan;
Orda, bir çocuk büyür yumak yumak bir nurdan,
Burda ben...
Koştuğu, atladığı, durduğu, uzandığı,
Düşüp kaldığı yerlerde gözbebeğim var.
Orda, toz-toprak içinde bir çocuk ağlar,
Burda ben...
Ne oyun oynamak ister, ne uyku ne su,
Ne elişi resimleri gönlünü alır.
Orda, bir uzak evde bir çocuk yetim kalır,
Burda ben...
Dokunsam, martı gibi uçup gidecek sanki,
Solgun yüzlü bir avuç kar.
Orda, bir gece yarısı, bir hasta çocuk sayıklar,
Burda ben...
Birdenbire uyanır bir ana, uykusundan,
Sapsarı bir korkuyla bakakalır, nefessiz.
Orda, sabaha karşı bir çocuk ölür sessiz,
Burda ben...
Yazar: Yavuz Bülent Bâkiler |
13-07-09 |
||
E mail: Mail Adresi Yok | Tweet | ||